خطبه ۲۷ نهجالبلاغه؛ دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران
ایران و جنگ هیبریدی
موازنه تهدید؛ روابط ایران با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس
سرمایهداری جهانی در دوران پساشوروی: تداوم بحران و بازتولید اقتدارگرایی در بستر جهانیسازی واپسگرا
مسیر ترامپ؛ بازآرایی ژئوپلیتیک قفقاز جنوبی
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در چارچوب نظریه سازهانگاری
پیامدهای راست افراطی ترامپیست-نتانیاهو برای لیبرالیسم، هویت یهودی، مشروعیت اسرائیل و صلح جهانی
بررسی تطبیقی نقش قدرتهای غربی و نخبگان سیاسی در شکلگیری ناکارآمدی ساختاری سیاست و اقتصاد ایران
تحلیل روابط ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس بر اساس نظریه موازنه تهدید نشان میدهد که رفتار بازیگران منطقهای بیشتر تابع ادراک تهدید است تا قدرت عینی.
بنیامین نتانیاهو نخستوزیر کنونی رژیم اسرائیل، طی دهههای اخیر به یکی از بحثبرانگیزترین چهرههای سیاسی در سطح جهانی بدل شده است. عملکرد او در زمینههای داخلی و بینالمللی بهویژه اتخاذ سیاستهای نظامیمحور، سرکوبگرایانه و نژادمحور در قبال فلسطینیان، به همراه تشدید منازعات در نوار غزه، موجب شده است که او از منظر حقوقی نیز با اتهامات جدی مواجه شود.
استفاده هدفمند و سیاسی از واژهای جعلی توسط ترامپ، بخشی از یک استراتژی گستردهتر برای بازتعریف توازن قدرت منطقهای، تضعیف مشروعیت تاریخی ایران، و تحکیم ائتلاف ضدایرانی است. در مقابل، ایران باید با قدرت، علم، و ابزارهای حقوقی و دیپلماتیک به مقابله با این روند بپردازد. این تنها یک "مسئله نام" نیست؛ بلکه مسألهای حیاتی در حوزه هویت تاریخی، مشروعیت بینالمللی و منافع ژئوپلیتیکی ایران در یکی از حساسترین مناطق جهان است.
رقابت ایران و اسرائیل یک جنگ سرد منطقهای است که بر تمام ابعاد امنیتی و ژئوپلیتیکی خاورمیانه تأثیرگذار است. در حالی که ایران از طریق محور مقاومت، فشار استراتژیکی بر اسرائیل وارد کرده، تلآویو نیز با تقویت روابط با کشورهای همسایه ایران، سعی در مهار تهران دارد.
این تحلیل بدون در نظر گرفتن اینکه ایران توانایی بستن تنگه هرمز را دارد یا ندارد، با این پیش فرض نوشته شده است که ایران این گذرگاه استراتژیک دریایی را بسته باشد. از این منظر در این تحلیل به نتایج و عواقب این کاربه ویژه بر بازار جهانی نفت پرداخته شده است. تنگه هرمز یکی […]
بندر فاو و پروژه «جاده توسعه» به عنوان یک مسیر جدید ترانزیتی، با هدف دسترسی به آبهای آزاد و تبدیل شدن به یک مرکز حمل و نقل منطقهای میتواند تهدیدی جدی برای منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی ایران باشد.