ایران پس از جنگ ۱۲ روزه؛ بازتعریف قدرت در خاورمیانه و فراتر از آن
از وعده صادق تا بازدارندگی واقعی
عدالت اجتماعی و مشروعیت سیاسی حاکم از منظر روانشناسی اجتماعی
رابطه اقتصاد و سیاست در ایران: تأثیر متقابل اقتصاد و سیاست بر تصمیمات داخلی و خارجی
افراطگرایی نهادینهشده و پیامدهای چندسطحی آن
تنشهای ایران و آمریکا؛ بازاندیشی در منازعه، مداخله و نظم منطقهای نوین
پوپولیسم و تأثیر رهبران پوپولیست بر سیاست داخلی و بینالمللی
تغییر در ائتلافهای جهانی: از اتحادهای پایدار به ائتلافهای موقت و انعطافپذیر
جایگاه ایران در نظم امنیتی خاورمیانه دچار تحول ساختاری شده، از بازیگری با توان بازدارندگی بالقوه به قدرتی که توان نظامی خود را به نمایش گذاشته و اثبات کرده است. اکنون ایران پساجنگ نه تنها در معادلات منطقهای بلکه در سطح جهانی به عنوان بازیگری فعال، قدرتمند و تعیینکننده مطرح است و این امر مبنای بازتعریف توازن قوا در غرب آسیا و فراتر از آن خواهد بود.
چین با استفاده از قراردادهای بلندمدت، سرمایهگذاریهای کلان و پرداخت وام به دیگر کشورها و در درنتیجه آن ایجاد تله بدهی، در حال افزایش نفوذ خود در جهان است و به تدریج وابستگی کشورهای مختلف را به خود بیشتر میکند.
بندر فاو و پروژه «جاده توسعه» به عنوان یک مسیر جدید ترانزیتی، با هدف دسترسی به آبهای آزاد و تبدیل شدن به یک مرکز حمل و نقل منطقهای میتواند تهدیدی جدی برای منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی ایران باشد.
دیدگاههای دونالد ترامپ نسبت به سیاست داخلی و خارجی را میتوان از طریق دو شعار کلیدی کارزار انتخاباتی او در سال ۲۰۱۶ درک کرد: «اول آمریکا» و «آمریکا را دوباره با عظمت کنید».
روابط بین ایران و روسیه دارای ابعاد پیچیدهای در حوزههای سیاسی، اقتصادی و امنیتی است. این روابط همواره تحت تأثیر تحولات بینالمللی، منافع ملی دو کشور، و تعاملات آنها با قدرتهای بزرگ جهانی به ویژه ایالات متحده آمریکا قرار داشته است. از نظر سیاسی، ایران و روسیه در برخی مسائل بینالمللی مانند سوریه و مقابله […]